I did it!!

In juni was ik al begonnen met afvallen bij de WeightWatchers. Dat was voordat ik had besloten tot een boudoirsessie. Ik was niet gelukkig met die extra kilo’s, maar geloof niet dat dat een excuus moet zijn om af te zien van een shoot. Als je je daar aan toegeeft, zul je nooit aan een boudoirshoot beginnen. Er is namelijk altijd wel iets te bedenken. Zo heb ik een knie die iets te flexibel is door een ongeluk die ik in mijn jeugd heb gehad waarbij mijn kuit-en scheenbeen waren gebroken. Iets wat niet te herstellen is. Iets wat zichtbaar is als ik op een bepaalde manier sta en voor mij iets waar ik best onzeker over ben. Als ik het daar vanaf zou laten hangen, zou ik nooit kiezen voor een boudoirshoot. Niet doen is mijn advies! Hoewel ik wel blij was dat ik ten tijde van de shoot 7kg lichter was.

Twee weken voor de shoot begon het me toch ineens te bekruipen; waar was ik aan begonnen??? Ik ben al 47, wordt het niet genant? Wat nou als ik het gewoon niet kan, als ik slecht ben in poseren? Maar na een telefoongesprek met Marga waren die gevoelens als sneeuw voor de zon verdwenen. Ik keek er nu erg naar uit en was heel enthousiast. In de laatste week voor de shoot heb ik goed op mijn voeding gelet om geen pukkeltjes te krijgen, op tijd naar bed, nagels verzorgen en lakken, naar de kapper en nog wat laatste body’s gekocht. En toen was de grote dag daar. Vreemd genoeg was ik heel relaxt en had ik totaal geen last van zenuwen. Van tevoren had ik een moodboard gemaakt met wat voorbeelden voor de shoot en make-up, maar ik wilde me daar niet te veel aan vastpinnen. Ik gaf Marga en Luna de vrije hand.

Het was een mooie, zonnige dag en de zon scheen prachtig de kamer in. Muziekje aan en meiden onder elkaar! Luna begon met de visagie en daar begon voor mij al het feestje! Heerlijk om zo opgetut te worden. Marga bereidde zich voor en zocht al wat plekjes uit in de kamer waar het licht mooi viel. Ik herkende mezelf bijna niet meer in de spiegel toen Luna klaar was, zo mooi! Dat gaf al een boost voor mijn ego! Nu zou ik het zéker aandurven!