I did it!!

I did it!!

Enkele weken geleden vertelde ik je dat ik eindelijk de stoute schoenen zou aantrekken en zelf een boudoirsessie zou laten doen… Ik heb het gedaan!!! Inmiddels heb ik het resultaat binnen van fashionfotografe Marga Nieboer, het prachtige resultaat zeg ik met trots, en ik ben lang niet zo blij en gelukkig geweest.

Laat me bij het begin beginnen. Steeds schoof ik het voor me uit, het doen van een boudoirsessie. Ik vind het geweldig (dat is nog zwak uitgedrukt) om voor mijn klanten en babes te doen, maar om het zelf te doen… Alle bekende excuses die er zijn gebruikte ik ook. Ik vond mezelf een paar kilo te zwaar, te oud, “ik kan het niet, want ik ben geen model”etc, etc. Wij vrouwen zijn er goed in onszelf naar beneden te praten, daar hebben we niemand anders voor nodig! Maar ik was niet tevreden over mijn profielfoto, ik wilde zélf ook ‘boudoir’ uitstralen. Daarbij kreeg ik steeds meer het gevoel dat ik zelf ook moet weten en voelen hoe het is om jezelf op zo’n kwetsbare en intieme manier te laten fotograferen. Is het eng of ongemakkelijk? Is het moeilijk? Is het echt een boost voor je ego? Is het echt zo’n ‘life-changing experience’?

Om mijn eigen shoots zo veel mogelijk na te bootsen koos ik voor een vrouwelijke fotograaf, maar ook omdat me dat persoonlijk (niets ten nadele van mannelijke collegafotografen) prettiger leek. Ik heb Marga één keer eerder kort ontmoet, maar haar werk zie ik regelmatig voorbij komen op social media. Een vakvrouw pur sang. Ze maakt prachtige fashion foto’s en haar werk wordt regelmatig gepubliceerd in fashionmagazines.

Luna, de visagiste waar ik regelmatig mee samenwerk, is mijn sweetheart. Ik heb ontzettend veel bewondering voor deze jongedame. Haar werk is prachtig, haar werkhouding top en daarbij is het ook nog eens een schat van een meid. Ik legde al mijn vertrouwen in deze twee powervrouwen. Ik denk dat dat ook de fijnste houding is om een boudoirsessie in te stappen; vertrouwen hebben in het team, jezelf overgeven en erop vertrouwen dat de fotograaf het beste in je naar boven haalt. Zo ben ik er in elk geval ingegaan en ik vond het een feestje! De aanloop naar de grote dag verliep best rustig. De locatie had ik snel gevonden. Ik wilde een hotelkamer met een luxe, lichte uitstraling. Doordat ik zelf natuurlijk vaak in allerlei hotels kom weet ik inmiddels goed waar ik moet zoeken. Daar hoefde ik me dus niet druk om te maken.

P3

In juni was ik al begonnen met afvallen bij de WeightWatchers. Dat was voordat ik had besloten tot een boudoirsessie. Ik was niet gelukkig met die extra kilo’s, maar geloof niet dat dat een excuus moet zijn om af te zien van een shoot. Als je je daar aan toegeeft, zul je nooit aan een boudoirshoot beginnen. Er is namelijk altijd wel iets te bedenken. Zo heb ik een knie die iets te flexibel is door een ongeluk die ik in mijn jeugd heb gehad waarbij mijn kuit-en scheenbeen waren gebroken. Iets wat niet te herstellen is. Iets wat zichtbaar is als ik op een bepaalde manier sta en voor mij iets waar ik best onzeker over ben. Als ik het daar vanaf zou laten hangen, zou ik nooit kiezen voor een boudoirshoot. Niet doen is mijn advies! Hoewel ik wel blij was dat ik ten tijde van de shoot 7kg lichter was.

Twee weken voor de shoot begon het me toch ineens te bekruipen; waar was ik aan begonnen??? Ik ben al 47, wordt het niet genant? Wat nou als ik het gewoon niet kan, als ik slecht ben in poseren? Maar na een telefoongesprek met Marga waren die gevoelens als sneeuw voor de zon verdwenen. Ik keek er nu erg naar uit en was heel enthousiast. In de laatste week voor de shoot heb ik goed op mijn voeding gelet om geen pukkeltjes te krijgen, op tijd naar bed, nagels verzorgen en lakken, naar de kapper en nog wat laatste body’s gekocht. En toen was de grote dag daar. Vreemd genoeg was ik heel relaxt en had ik totaal geen last van zenuwen. Van tevoren had ik een moodboard gemaakt met wat voorbeelden voor de shoot en make-up, maar ik wilde me daar niet te veel aan vastpinnen. Ik gaf Marga en Luna de vrije hand.

Het was een mooie, zonnige dag en de zon scheen prachtig de kamer in. Muziekje aan en meiden onder elkaar! Luna begon met de visagie en daar begon voor mij al het feestje! Heerlijk om zo opgetut te worden. Marga bereidde zich voor en zocht al wat plekjes uit in de kamer waar het licht mooi viel. Ik herkende mezelf bijna niet meer in de spiegel toen Luna klaar was, zo mooi! Dat gaf al een boost voor mijn ego! Nu zou ik het zéker aandurven!

Let’s get this party started!

Ik moet eerlijk zeggen, ik vond het best moeilijk. Heel vreemd om exact te weten hoe je iemand het mooist vast kan leggen en zelf moeite hebt de juiste houding aan te nemen. Gelukkig was Marga daar om me goede aanwijzingen te geven. Vooral in het begin was ik me ook heel bewust van mijn onzekerheden zoals bijvoorbeeld mijn knie, mijn buikje, dacht ik te veel na. Pas naar het einde toe kon ik het loslaten. Wat ik vaker te horen krijg, tegen het eind van de shoot krijg je het echt te pakken en daaruit komen vaak de mooiste foto’s.

Gedurende zo’n shoot sta je continu in het middelpunt en dat is heel speciaal om mee te maken. Alles draait om jou. Een waanzinnige ervaring, helemaal wanneer je alles loslaat en alles over je heen laat komen. De spierpijn naderhand (en OMG wat had ik een spierpijn een dag later!!) moet je maar voor lief nemen! Ik had ook niet gedacht dat ik me zo makkelijk en vrij zou durven bewegen, maar alles gebeurt in het volste vertrouwen. Zoals ik er nu over denk is vertrouwen van essentieel belang tijdens een boudoirsessie. Vertrouwen is zo’n beetje het toverwoord, daar valt of staat een shoot mee. Belangrijk is dat je een klik hebt met het team en de fotograaf, dan komt het vertrouwen vanzelf en durf jezelf over te geven. Na afloop was ik kapot! Terwijl ik toch best veel had gezeten of gelegen. Heel wonderlijk!

En nu, drie weken later, heb ik het eindresultaat binnen en ik kan niet gelukkiger zijn! Zo veel emoties! Ik herbeleef de shoot wanneer ik naar de foto’s kijk, ik ben trots, trots op de foto’s, trots dat ik het gedaan heb, trots op het team (want het is echt teamwork), blij, vol zelfvertrouwen, bewuster van mijn vrouwelijkheid, verbaasd dat ik er zo mooi uit kan zien en ik zou het voor geen goud willen missen!!

P6
6 Reactie's
  • Francis
    Geplaatst op 10:50h, 27 oktober Beantwoorden

    Jeetje Pascal, echt hele mooie foto’s.
    Vertrouwen moet je zeker hebben, je geeft je toch ‘bloot’.
    Een prachtig model! Wat een lef!

    • Pascale Dekker
      Geplaatst op 14:51h, 29 oktober Beantwoorden

      Dank je 🙂 Het lijkt op voorhand best eng, maar het is me zo meegevallen!

  • Eddie van der linden
    Geplaatst op 10:57h, 27 oktober Beantwoorden

    Hoi wat een leuk verhaal en knap dat je stap hebt gezet , mooie dame , leuke foto,s .
    Ga zo door gr eddie x ???

    • Pascale Dekker
      Geplaatst op 14:52h, 29 oktober Beantwoorden

      Dankjewel Eddie! Leuk dat je mijn blog gelezen hebt en dat je zo enthousiast bent 🙂

  • Celine
    Geplaatst op 11:54h, 29 oktober Beantwoorden

    Ze zijn mooi geworden Pascal!

  • Pascale Dekker
    Geplaatst op 14:53h, 29 oktober Beantwoorden

    Thanks Celine! :-))

Geef een reactie